جوان:کاش در برخورد با لیدر‌های آشوب مثل امریکا بودیم! / «ترومای آب» ما را رها نمیکند/آیا ایران از میوه عضویت در بریکس بهره خواهد برد؟
تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۵۴۷۷۱
به گزارش «تابناک» روزنامه های امروز یکشنبه 5 شهریورماه در حالی چاپ و منتشر شد که رئیسی علیه دیوان سالاری، افزایش صادرات نفت ایران، تکمیل ظرفیت مرز مهران و نگرانی روس‌ها از تنش‌زدایی میان ایران و آمریکا در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.
در ادامه تعدادی از یادداشت ها و سرمقاله های منتشره در روزنامه های امروز را مرور می کنیم:
«ترومای آب» ما را رها نمیکند
محسن خرامین روزنامه‌‌‌نگار طی یادداشتی در شماره امروز همدلی با عنوان «ترومای آب» ما را رها نمیکند نوشت: آب و بحران هراسناک آب هم اینک فراتر از هر موضوعی به یک مسئله ملی و بینالمللی در ابعاد اقتصادی، استراتژیکی، امنیتی و حتی روانی تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بحران آب یک اَبَر بحران جهانی است که همراه با تغییرات اقلیمی یکی از بزرگ‌‌‌ترین معضلات و تهدیدات جامعه جهانی به‌‌‌شمار میرود. برخی کشورها زودتر از سایرین با خطرات و آسیب-های این ترومای وحشتناک در حال دست و پنجه نرم کردن هستند و مراحل تهدید آبی، تنش آبی و بحران آب را طی و بعضا وارد مرحله بی‌‌‌آبی و خشک‌‌‌سالی برگشت‌‌‌ناپذیر شده‌‌‌اند. ایران از ابتدای تاریخ خود تاکنون با مسئله آب درگیر بوده است. آبادی و آبادانی در فرهنگ و ادبیات ما متاثر از آب است. موضوعی که همایون کاتوزیان تحت تاثیر اندیشه‌‌‌های مارکسیستی و به‌‌‌ویژه «کارل ویتفوگل» در کتاب استبداد شرقی تحت عنوان جامعه کم‌‌‌آبی به آن می‌‌‌پردازد و نقش نظام آبی را بسیار تاثیرگذارتر از نقش زمین در تاریخ تحولات اجتماعی و طبقاتی در ایران می‌‌‌داند. متاثر از همین نگاه است که بعدها وقتی قرار بر اصلاحات ارضی در ایران شد باستانی پاریزی گفته بود:«ایران بیش از اصلاحات ارضی به اصلاحات آبی نیاز دارد.»
مشکلات آبی در کشور در حال تزاید و انباشت است و ایران کمتر کشور همسایه‌‌‌ای دارد که از حیث آبی با آن کشور در نزاع و اختلاف دیپلماتیک آبی نباشیم؛ ماجرای رودخانه هیرمند و حق-آبه ایران از این رودخانه و یا سدسازی‌‌‌های گسترده روسیه بر روی رود ولگا و ممانعت از رسیدن آب کافی به دریای خزر و خطر پایین رفتن سطح آب این دریاچه آخرین موارد از این درگیری‌‌‌هاست. در درون کشور و در بین استانها نیز مردم و نخبگان هر استانی به واسطه آب و آنچه خود غارت منابع آبی و انتقال غیراصولی آن می‌‌‌دانند نسبت به استان دیگر گارد گرفته‌‌‌اند و همدیگر را به غارت منابع متهم میکنند. مافیای سدسازی نیز بدون نگاه کارشناسی هیولاوار در پی غارت آب و منابع آبی و بودجه‌‌‌ای کشور با همین بهانه است. و این همه چون چاه ویلی در حال بلعیدن همه چیز و همه کس در کشور است. عمق نگرانی زمانی تشدید میشود که چشم‌‌‌انداز و اولویت روشنی در رابطه با آب در نگاه بخش‌‌‌های مختلف دولت، مجلس و تصمیم گیرندگان دیده نمی‌‌‌شود. سال‌‌‌هاست شاهد اخباری مبنی بی‌‌‌آبی و بروز درگیری و اختلافات آبی در بعضی شهرها و روستاها و یا حوزه کشاورزی هستیم که در مواردی به شکل اورژانسی و به مدد امید و وعده صورت مسئله پوشانده شده است و بحران به ناخودآگاه فرستاده میشود تا با سر ریز شدن مجدد، قوی‌‌‌تر از دفعه قبل به سطح هوشیاری باز گردد.گاهی هم تنها برنامه و امید بارش‌‌‌های همیشه کمتر از نرمال در کشور است، که همین حالا هم برخی در پاسخ به وضعیت نگران کننده و متاسفانه از کنترل خارج شده دریاچه ارومیه درمان را به بارش‌‌‌های احتمالی پیش رو حواله می‌‌‌دهند.
انگشت‌‌‌شمار کنشگران این حوزه نیز وقع گذاشته نمیشوند و برخی هم به مانند فعالین محیط زیستی مدام در معرض تهمت و سیاه‌‌‌نمایی قرار می‌‌‌گیرند. گروهی نیز در پی بنیادسازی‌‌‌های نمایشی و فانتزی و یا تقلاهای دون‌‌‌کیشوت‌‌‌وار هستند که همان‌‌‌ها هم خیلی زود جذب دستگاه‌‌‌های آب‌‌‌هدرده میشوند تا کانال آب میان‌‌‌بر خوبی برای رسیدن به مقصودشان باشد.
«اسلاوی ژیژک» فیلسوف اسلوونیایی متاثر از «ژک لکان» روانکاو فرانسوی که معلول را مقدم بر علت می‌‌‌دانست می‌‌‌گوید:«گاه ریشه و عامل تروما در گذشته نیست، بلکه منشا آن «آینده » است.» او به هراس دائمی بشر از جنگ احتمالی هسته‌‌‌ای در این رابطه اشاره می‌‌‌کند و داستان امروز آب بی‌‌‌شباهت به این تئوری روانکاوانه نیست. هر چند به‌‌‌نظر میرسد بحران زودتر از پیش‌‌‌بینی‌‌‌ها از هراس روانی‌‌‌اش پیشی گرفته است و همگی همچون چهره کلافه و هراسان شخصیت تابلوی نقاشی «ادوارد مونک» سراب آب را به «جیغ» نشسته‌‌‌ایم. آن‌‌‌چنان که سازمان ملل تخمین زده است، تا نیمه قرن 21 ، اکثریت جنگ‌‌‌ها در جهان بر سر آب خواهد بود که هم اینک این درگیری‌‌‌ها بسیار زودتر از پیش‌‌‌بینی سازمان ملل آغاز و در حال وقوع است.نگرانی از آب دیگر یک انتخاب نیست، بلکه نگرانی و مسئله‌‌‌ای اپیدمیک به مثابه یک ترومای روانی است که بر روح و روان و زندگی ما مستولی شده است و هر اندازه آن را انکار و یا سرکوب نماییم «آب» ما را رها نمیکند.
کاش در برخورد با لیدر‌های آشوب مثل امریکا بودیم!
روزنامه جوان طی یادداشتی با عنوان کاش در برخورد با لیدر‌های آشوب مثل امریکا بودیم! نوشت:نوع رفتار دستگاه قضایی امریکا با دونالد ترامپ به علت تمکین نکردن به نتیجه انتخابات و ایجاد آشوب شهری، اذهان بسیاری را به سمت نوع برخورد دستگاه قضایی ایران با جرم مشابه در ایران برد.
تمکین نکردن به نتیجه انتخابات در ایران بی سابقه نیست و برای مردم ایران چنین جرمی یادآور وقایع تلخ و عبرت آموز سال ۸۸ است، زمانی که قبل از پایان زمان رأی‌گیری، میرحسین موسوی در نشست خبری رسمی خود را پیروز انتخابات اعلام کرد و وقتی فردا نتیجه خلاف نظر او اعلام شد، کشور را برای ماه‌های متمادی به آشوب کشاند. موسوی، زهرا رهنورد، مهدی کروبی، محمد خاتمی از لیدر‌های این آشوب‌های به اسم جنبش سبز بودند. حتی عاشورای حسینی از گزند هتک از سوی اهل فتنه مصون نماند و باز هیچ برخوردی- تأکید میشود هیچ برخوردی- با لیدر‌های فتنه سبز نشد.
حصر موسوی و کروبی و رهنورد هم نه اقدامی برای مجازات، بلکه اقدامی تأمینی برای حفظ امنیت مردم بود که نه در جریان اغتشاشات ۸۸، بلکه بیش از یک سال و نیم بعد و پس از آشوب ۲۵ بهمن ۸۹ که دو کشته بر جای گذاشت، اتفاق افتاد تا دیگر نتوانند امنیت شهر را به هم بریزند.
اما در امریکا، ترامپ به دلیل جرایم سیاسی و ضد امنیتی که در قضیه انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته امریکا مرتکب شد، تحت پیگرد قضایی قرار گرفته و به زندان محکوم شد و روز جمعه گذشته خود را تسلیم مقامات زندان شهر فولتون در ایالت جورجیا کرد. ترامپ پس از بازداشت موقت در زندان ایالت جورجیا با تأمین وثیقه از پیش تعیین شده ۲۰۰ هزار دلاری، این زندان را ترک کرد.
ترامپ چه کرده جز همین اقداماتی که موسوی و خاتمی سال ۸۸ انجام دادند و البته میزان آشوبی که حامیان ترامپ با تحریک او برپا کردند، قابل قیاس با چند ماه آشوب جنبش سبز در تهران نیست. ضمن آنکه فتنه سبز به دلیل برخورداری از حمایت خارجی، تحریم‌های بیشتری هم بر مردم ایران تحمیل کرد.
اصلاح‌طلبان همواره مدل رفتاری حاکمان غربی را به عنوان الگوی دموکراتیک معرفی کرده‌اند و کاش در این زمینه هم قانون‌مداری و تن ندادن به بدعت‌های غیرقانونی در مسیر اعمال دموکراسی و جمهوریت را –اگر نمی‌خواهند از جمهوری اسلامی یاد بگیرند- حداقل از همان کدخدای غرب یاد بگیرند!
آیا ایران از میوه عضویت در بریکس بهره خواهد برد؟
/پیمان مولوی طی یادداشتی در شماره امروز ابتکار نوشت: گروه بریکس با پذیرش اعضای جدید موافقت کرد. سیریل رامافوسا، رئیس جمهوری آفریقای جنوبی، میزبان اجلاس بریکس، روز پنجشنبه (۲۴ اوت) در ژوهانسبورگ اعلام کرد، تصمیم گرفته شد تا شش کشور جدید از اول ژانویه ۲۰۲۴ پذیرفته شوند. در این راستا از کشورهای آرژانتین، مصر، اتیوپی، ایران، عربستان سعودی و امارات متحده عربی دعوت به عضویت شده است. تاکنون مهم‌ترین کشورهای نوظهور موسوم به بریکس شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی می‌شده است. با توسعه این گروه، که چین به تأکید خواهان آن بود، قرار است وزن جهانی بیشتری به این بلوک بدهد. کشورهای عضو بریکس همچنین می‌خواهند وابستگی خود به دلار آمریکا به عنوان ارز برتر جهانی را کاهش دهند. به ویژه چین و روسیه بر وزنه تقابل در برابر غرب پافشاری میکنند، این در حالی است که برزیل مخالف هر گونه تقابل با گروه هفت کشور صنعتی غربی و یا هر گروه دیگری است. اما آیا ایران از میوه عضویت در بریکس بهره خواهد برد؟ ایران درگیر تحریم های ایالات متحده امریکاست که بخش مالی و بانکی را کاملا هدف قرار داده اند و امروز هیچ بانک خارجی و یا موسسه مالی خارجی در ایران حضور ندارد، همچنین ایرانیان از داشتن بدیهی ترین ابزارهای پرداخت بین المللی نیز محروم هستند و درآمدهای صادراتی نیز با هزینه های تراکنشی بالا به دستشان میرسد و گاها آن هم باید با کالایی تهاتر شود. در این شرایط عضویت در بریکس می‌تواند معجزه کند؟ چین از پیشقراولان اقتصاد جهان و بریکس حاضر خواهد بود در ایران یک بانک برای حساب‌های متقابل ریال یوان افتتاح کند و شهروندان ایرانی می‌توانند به سیستم مالی این کشور وصل شوند؟ یا همین هند حاضر خواهد بود سیستم بانکی خود را به روی ایرانیان باز کند و تاجران و فعالان اقتصادی بتوانند حساب روپیه در ایران و بانکی هندی داشته باشند؟ همین سوال برای برزیل و … هم وجود دارد. جواب به لحاظ کارشناسی خیر است، هم هند و هم چین روابط مالی گسترده با ایالات متحده دارند و خود را درگیر تحریم ایران و حتی روسیه نخواهند کرد. به نظر میرسد ایران و روسیه به دو عضو تامین کننده مواد خام برای سایر اعضای بزرگ بریکس تبدیل میشوند آن هم با تخفیفات خاص و بزرگ. بریکس اما برای عربستان که تحریم نیست ابزاری برای امتیاز گیری از غرب بالاخص امریکاست. البته اگر عضویت در شانگهای و بریکس را اهرمی از طرف ایران برای مذاکرات بدانیم می‌تواند مهم و گامی رو به جلو برای حل مساله باشد و امیدواریم تحریم‌ها از روی اقتصاد ایران برداشته شود تا ایران بتواند نقش تعیین کننده خود را در توازن بین شرق و غرب به درستی بازی کند و از مواهب این عضویت بهره‌مند گردد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین یوگنی پریگوژین گروه بریکس مرور روزنامه ها صندوق بازنشستگی کیهان سامانه سماح پیاده روی اربعین اربعین یوگنی پریگوژین گروه بریکس عضویت در بریکس ما را رها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۵۴۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اهمیت عضویت ایران در کمیسیون بینالمللی الکتروتکنیک
رئیس گروه هماهنگی استانداردهای بینالمللی برق و الکترونیک ایران، با اشاره به اهداف کمیسیون بینالمللی الکتروتکنیک (IEC) گفت: ایران یکی از اعضای فعال این کمیسیون است و این عضویت بر حسب بنیه و فعالیت اقتصادی کشورها به صورت عضو اصلی و یا عضو مرتبط خواهد بود.
به گزارش ایسنا، ستاد توسعه فناوری‌های نانو و میکرو میزبان جمعی از اعضای کمیته فنی الکترونیک چاپی و نمایندگان سازمان ملی استاندارد ایران بود. در این نشست زهرا شادروانان، رئیس گروه هماهنگی استانداردهای بینالمللی برق و الکترونیک ایران، چارت سازمانی و اهداف کمیسیون بینالمللی الکتروتکنیک (IEC) را تشریح کرد و گفت: این عضویت بر حسب بنیه و فعالیت اقتصادی کشورها به صورت عضو اصلی و یا عضو مرتبط خواهد بود و پس از آن باید بنا به پتانسیل کاری خود در یکی از کمیته‌های فنی مرتبط نیز عضو شوند.
وی اضافه کرد: با توجه به اینکه ایران عضو اصلی (Full Member) این کمیسیون است، حق مشارکت فعال در همه کمیته‌های فنی را دارد و کمیته فنی متناظر الکترونیک چاپی به‌عنوان یکی از زمینه‌های فعالیت تشخیص داده شده است.
شادروانان، ضمن توضیح کلیات نظام‌نامه کمیته ملی برق و الکترونیک ایران (INEC)، اهداف، وظایف و ارکان کمیته ملی (شامل شورای کمیته ملی، هیئت راهبری کمیته ملی، دبیرخانه کمیته ملی و کمیته‌های فنی/ فرعی) را تبیین کرد و یادآور شد: نقش کمیته‌های فنی INEC در تدوین استانداردهای بینالمللی و نیز ایجاد، هماهنگی و هدایت طرح‌های ارزیابی انطباق بسیار با اهمیت است و هدف غایی عضویت در IEC ارتقاء مشارکت مؤثر در زمینه سیاستگذاری در راستای منافع کشور، افزایش توانمندی و مشارکت فعال کارشناسان خبره از طریق توسعه همکاری‌های بینالمللی و پذیرش استانداردهای بینالمللی IEC منطبق با شرایط و الزامات کشور است.
رئیس گروه هماهنگی استانداردهای بینالمللی برق و الکترونیک ایران، خاطر نشان کرد: در این راستا و با عنایت به اهمیت حفظ و ارتقاء جایگاه کشور به‌عنوان عضو فعال (Participanting Member) کمیته فنی الکترونیک چاپی، معرفی کارشناسان خبره جهت مشارکت در بررسی، اظهارنظر و اعلام رأی در مورد پیش‌نویس استانداردهای بینالمللی در مراحل مختلف تدوین آنها و پیشنهاد تدوین استاندارد بر اساس مزیت‌های اقتصادی کشور، حضور در اجلاسیه‌های بینالمللی و نیز همکاری در تدوین استانداردهای ملی مرتبط، از اقدامات مؤثر در این زمینه به شمار میرود.
به نقل از ستاد نانو و میکرو، در پایان این نشست نادری، دبیر کمیته استانداردسازی ضمن تقدیر از مشارکت حاضرین در جلسه، به تبادل نظر در خصوص نحوه اخذ تصمیمات در سال جاری و اولویت‌های پیشنهادی پرداخت و مقرر شد با تداوم برگزاری جلسات حضوری کمیته، علاوه بر مشارکت در تدوین استاندارد و ارزیابی انطباق با سیاست‌ها در تمامی سطوح، از ظرفیت‌های فنی و حمایتی برنامه میکرو نیز استفاده شود.
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»